Alefowl.com: bilingual books

Next chapter

On the Principles of Political Economy and Taxation
David Ricardo
(1817)

Downloading books is available only for authorized users

Downloading books is available only for authorized users

Siyasal İktisadın ve Vergilendirmenin İlkeleri Princípios de Economia Política e Tributação

Yazarın Önsözü Prefácio
Yeryüzünün tüm ürünleri, dünya üzerinde emek, makine ve sermayenin bir arada kullanılması sonucu elde edilen her şey, toplumdaki üç sınıf arasında bölüşülür; bu üç sınıf, toprağın maliki, toprağı ekmede gereken mal mevcudu ya da sermayenin sahibi, son olarak da çalışmalarıyla toprağı işleyen emekçiler olarak adlandırılır.

Bununla birlikte, toplumun geldiği aşamaya göre, yeryüzünün toplam ürününden bu sınıfların her birine rant, kâr ve ücret adları altında dağılan payların oranları da bir hayli farklı olacaktır; toprağın gerçek bereketi, sermaye ve nüfus yoğunlaşması, beceri, ustalık ve ekimde kullanılan araçlar dağılımda belirleyicidir.

Söz konusu dağılımı düzenleyen yasaların saptanması, Siyasal İktisat’ın temel sorunudur: Turgot, Stuart, Smith, Say, Sismondi ve başkalarının çalışmaları bu bilimi geliştirmiş olsa da, henüz rant, kâr ve ücretlerin doğal hareketinin nasıl olduğuna ilişkin pek az doyurucu bilgi sağlanabilmiştir.

Bu arada, 1815 yılında hem Bay Malthus’un Inquiry into the Nature and Progress of Rent / Rantın Doğası ve Gelişimi Üzerine Bir İnceleme’sinde hem de Oxford University College’dan bir akademisyenin Essay on the Application of Capital to Land / Sermayenin Toprağa Uygulanması Üzerine Bir Deneme adlı çalışmasında, ranta ilişkin doğru öğreti, neredeyse aynı zamanda dünyaya duyurulmuştur; böyle bir öğretiyi bilmeksizin, servetin gelişiminin kâr ya da ücretler üzerinde doğuracağı sonuçları anlamak ya da vergilendirmenin –özellikle de topraktan doğrudan sağlanan malların vergilendirilmesinin– toplumun farklı sınıfları üzerindeki etkilerini doyurucu biçimde gözlemleyebilmek olanaksız olurdu. Adam Smith ve beraberinde andığım öbür yetenekli yazarlar ise rantı belirleyen ilkeleri doğru biçimde göremedikleri gibi, bana kalırsa, pek çok önemli hakikati de gözden kaçırmışlardır; bu da ancak rant konusu bütünüyle anlaşıldıktan sonra fark edilebilecektir.

Söz konusu eksikliği kapamak için elinizdeki kitabın yazarının sahip olduğundan çok daha üstün yetenekler gerekir; ama konusuna titizlikle kafa yormuş, yukarıda sözü edilen seçkin yazarların çalışmalarının yardımını görmüş, özellikle de geçtiğimiz birkaç yılın günümüz kuşağına sunduğu zengin olgularla dolu değerli bir deneyimden geçmiş olan bu satırların yazarı da, kâr ile ücretler üzerine ya da vergilerin işleyişi üzerine görüşlerini açıklamasına haddini bilmezlik olarak bakılmayacağını ummaktadır. Eğer bu yazarın doğru addettiği ilkeler gerçekten de doğru bulunursa, bunları tüm önemli sonuçlarına dek izlemek, ondan çok daha yetenekli başka kimselere düşecektir.

Yerleşik kanılarla mücadelesinde yazar, Adam Smith’in yazılarında, artık bir mesafe konulmasını gerekli gördüğü pasajlara gönderme yapmayı özellikle uygun bulmuştur; bununla birlikte, Adam Smith’in o derin yapıtının, Siyasal İktisat biliminin önemine inanan herkeste haklı olarak uyandırdığı hayranlığı, bu kitabın yazarının paylaşmadığı sanılmamalıdır.

Aynı düşünceler, Bay Say’ın olağanüstü yapıtları için de geçerlidir; Bay Say, hem Smith’in ilkelerini haklı olarak takdir etmiş ve uygulamış olan Kıta Avrupası yazarları arasında en öndedir, hem de bu parlak ve yararlı sistemi Avrupa uluslarına tanıtmak için tüm diğer Kıta Avrupası yazarlarının toplamından daha fazla iş yapmıştır; hatta bunların da ötesinde, söz konusu bilime daha mantıksal, daha öğretilebilir bir düzen vermeyi başarmış, açtığı özgün, sağlam ve derin tartışmalarla onu zenginleştirmiştir. Bununla birlikte, okuduğunuz satırların yazarı Bay Say’a ne kadar saygı duysa da, bu iktisatçının Economie Politique kitabından, diğer görüşleriyle çelişen bazı parçaları, bilimin çıkarına olduğunu düşündüğü bir özgürlükle yorumlamaktan kendini alıkoymayacaktır.

O produto da terra — tudo que se obtém de sua superfície pela aplicação combinada de trabalho, maquinaria e capital — se divide entre três classes da sociedade, a saber: o proprietário da terra, o dono do capital necessário para seu cultivo e os trabalhadores cujos esforços são empregados no seu cultivo.

Em diferentes estágios da sociedade, no entanto, as proporções do produto total da terra destinadas a cada uma dessas classes, sob os nomes de renda, lucro e salário, serão essencialmente diferentes, o que dependerá principalmente da fertilidade do solo, da acumulação de capital e de população, e da habilidade, da engenhosidade e dos instrumentos empregados na agricultura.

Determinar as leis que regulam essa distribuição é a principal questão da Economia Política: embora esta ciência tenha progredido muito com as obras de Turgot, Stuart, Smith, Say, Sismondi e outros, eles trouxeram muito pouca informação satisfatória a respeito da trajetória natural da renda, do lucro e do salário.

Em 1815, Malthus, em seu Estudo Sobre a Natureza e o Progresso da Renda, e um membro do University College, de Oxford, em seu Ensaio Sobre a Aplicação do Capital à Terra, apresentaram ao mundo, quase ao mesmo tempo, a verdadeira teoria da renda, sem cujo conhecimento é impossível entender o efeito do progresso da riqueza sobre os lucros e os salários, ou ainda acompanhar satisfatoriamente a influência dos impostos sobre as diferentes classes da sociedade, especialmente quando as mercadorias taxadas são produtos obtidos diretamente da superfície da terra. Não tendo examinado corretamente os princípios da renda, Adam Smith e os outros competentes autores a que fiz alusão não apreenderam muitas verdades importantes, que só podem ser descobertas após uma perfeita compreensão do problema da renda.

Para superar essa deficiência, é necessário um talento muito superior ao do autor das páginas seguintes. No entanto, após haver dado a esse assunto sua melhor atenção — com a ajuda encontrada nas obras dos autores citados e após a valiosa experiência que os últimos anos, ricos em acontecimentos, proporcionaram à presente geração —, não se lhe atribuirá presunção, assim ele espera, por formular seus pontos de vista sobre as leis que regem os lucros e os salários, assim como sobre a incidência dos impostos. Se os princípios que ele considera corretos assim se confirmarem, caberá a outros mais capazes desenvolvê-los em todas as suas consequências importantes.

Para combater opiniões aceitas, o autor julgou necessário assinalar mais particularmente aquelas passagens das obras de Adam Smith com as quais não está de acordo. Mas espera que não se pense, por esse motivo, que ele não participe, juntamente com todos aqueles que reconhecem a importância da Economia Política, da admiração que com justiça desperta a profunda obra desse celebrado autor.

A mesma observação pode ser feita em relação aos excelentes trabalhos de Say, que, não apenas foi o primeiro, ou um dos primeiros autores continentais que corretamente examinaram e aplicaram os princípios de Smith, e que fez mais que todos os outros escritores continentais reunidos para recomendar às nações da Europa os princípios daquele esclarecido e benéfico sistema; mas que, além disso, conseguiu também ordenar a ciência de modo mais lógico e instrutivo, enriquecendo-a ainda com várias contribuições originais, precisas e profundas. No entanto, o respeito que inspiram ao autor os escritos desse cavalheiro não o impediu de comentar, com a liberdade que considera necessária aos interesses da ciência, as passagens da Économie Politique divergentes de suas ideias.

Next chapter

On the Principles of Political Economy and Taxation David Ricardo (1817)

Downloading books is available only for authorized users
Downloading books is available only for authorized users
Siyasal İktisadın ve Vergilendirmenin İlkeleri		Princípios de Economia Política e Tributação
Yazarın Önsözü		Prefácio
Yeryüzünün tüm ürünleri, dünya üzerinde emek, makine ve sermayenin bir arada kullanılması sonucu elde edilen her şey, toplumdaki üç sınıf arasında bölüşülür; bu üç sınıf, toprağın maliki, toprağı ekmede gereken mal mevcudu ya da sermayenin sahibi, son olarak da çalışmalarıyla toprağı işleyen emekçiler olarak adlandırılır. Bununla birlikte, toplumun geldiği aşamaya göre, yeryüzünün toplam ürününden bu sınıfların her birine rant, kâr ve ücret adları altında dağılan payların oranları da bir hayli farklı olacaktır; toprağın gerçek bereketi, sermaye ve nüfus yoğunlaşması, beceri, ustalık ve ekimde kullanılan araçlar dağılımda belirleyicidir. Söz konusu dağılımı düzenleyen yasaların saptanması, Siyasal İktisat’ın temel sorunudur: Turgot, Stuart, Smith, Say, Sismondi ve başkalarının çalışmaları bu bilimi geliştirmiş olsa da, henüz rant, kâr ve ücretlerin doğal hareketinin nasıl olduğuna ilişkin pek az doyurucu bilgi sağlanabilmiştir. Bu arada, 1815 yılında hem Bay Malthus’un Inquiry into the Nature and Progress of Rent / Rantın Doğası ve Gelişimi Üzerine Bir İnceleme’sinde hem de Oxford University College’dan bir akademisyenin Essay on the Application of Capital to Land / Sermayenin Toprağa Uygulanması Üzerine Bir Deneme adlı çalışmasında, ranta ilişkin doğru öğreti, neredeyse aynı zamanda dünyaya duyurulmuştur; böyle bir öğretiyi bilmeksizin, servetin gelişiminin kâr ya da ücretler üzerinde doğuracağı sonuçları anlamak ya da vergilendirmenin –özellikle de topraktan doğrudan sağlanan malların vergilendirilmesinin– toplumun farklı sınıfları üzerindeki etkilerini doyurucu biçimde gözlemleyebilmek olanaksız olurdu. Adam Smith ve beraberinde andığım öbür yetenekli yazarlar ise rantı belirleyen ilkeleri doğru biçimde göremedikleri gibi, bana kalırsa, pek çok önemli hakikati de gözden kaçırmışlardır; bu da ancak rant konusu bütünüyle anlaşıldıktan sonra fark edilebilecektir. Söz konusu eksikliği kapamak için elinizdeki kitabın yazarının sahip olduğundan çok daha üstün yetenekler gerekir; ama konusuna titizlikle kafa yormuş, yukarıda sözü edilen seçkin yazarların çalışmalarının yardımını görmüş, özellikle de geçtiğimiz birkaç yılın günümüz kuşağına sunduğu zengin olgularla dolu değerli bir deneyimden geçmiş olan bu satırların yazarı da, kâr ile ücretler üzerine ya da vergilerin işleyişi üzerine görüşlerini açıklamasına haddini bilmezlik olarak bakılmayacağını ummaktadır. Eğer bu yazarın doğru addettiği ilkeler gerçekten de doğru bulunursa, bunları tüm önemli sonuçlarına dek izlemek, ondan çok daha yetenekli başka kimselere düşecektir. Yerleşik kanılarla mücadelesinde yazar, Adam Smith’in yazılarında, artık bir mesafe konulmasını gerekli gördüğü pasajlara gönderme yapmayı özellikle uygun bulmuştur; bununla birlikte, Adam Smith’in o derin yapıtının, Siyasal İktisat biliminin önemine inanan herkeste haklı olarak uyandırdığı hayranlığı, bu kitabın yazarının paylaşmadığı sanılmamalıdır. Aynı düşünceler, Bay Say’ın olağanüstü yapıtları için de geçerlidir; Bay Say, hem Smith’in ilkelerini haklı olarak takdir etmiş ve uygulamış olan Kıta Avrupası yazarları arasında en öndedir, hem de bu parlak ve yararlı sistemi Avrupa uluslarına tanıtmak için tüm diğer Kıta Avrupası yazarlarının toplamından daha fazla iş yapmıştır; hatta bunların da ötesinde, söz konusu bilime daha mantıksal, daha öğretilebilir bir düzen vermeyi başarmış, açtığı özgün, sağlam ve derin tartışmalarla onu zenginleştirmiştir. Bununla birlikte, okuduğunuz satırların yazarı Bay Say’a ne kadar saygı duysa da, bu iktisatçının Economie Politique kitabından, diğer görüşleriyle çelişen bazı parçaları, bilimin çıkarına olduğunu düşündüğü bir özgürlükle yorumlamaktan kendini alıkoymayacaktır.		O produto da terra — tudo que se obtém de sua superfície pela aplicação combinada de trabalho, maquinaria e capital — se divide entre três classes da sociedade, a saber: o proprietário da terra, o dono do capital necessário para seu cultivo e os trabalhadores cujos esforços são empregados no seu cultivo. Em diferentes estágios da sociedade, no entanto, as proporções do produto total da terra destinadas a cada uma dessas classes, sob os nomes de renda, lucro e salário, serão essencialmente diferentes, o que dependerá principalmente da fertilidade do solo, da acumulação de capital e de população, e da habilidade, da engenhosidade e dos instrumentos empregados na agricultura. Determinar as leis que regulam essa distribuição é a principal questão da Economia Política: embora esta ciência tenha progredido muito com as obras de Turgot, Stuart, Smith, Say, Sismondi e outros, eles trouxeram muito pouca informação satisfatória a respeito da trajetória natural da renda, do lucro e do salário. Em 1815, Malthus, em seu Estudo Sobre a Natureza e o Progresso da Renda, e um membro do University College, de Oxford, em seu Ensaio Sobre a Aplicação do Capital à Terra, apresentaram ao mundo, quase ao mesmo tempo, a verdadeira teoria da renda, sem cujo conhecimento é impossível entender o efeito do progresso da riqueza sobre os lucros e os salários, ou ainda acompanhar satisfatoriamente a influência dos impostos sobre as diferentes classes da sociedade, especialmente quando as mercadorias taxadas são produtos obtidos diretamente da superfície da terra. Não tendo examinado corretamente os princípios da renda, Adam Smith e os outros competentes autores a que fiz alusão não apreenderam muitas verdades importantes, que só podem ser descobertas após uma perfeita compreensão do problema da renda. Para superar essa deficiência, é necessário um talento muito superior ao do autor das páginas seguintes. No entanto, após haver dado a esse assunto sua melhor atenção — com a ajuda encontrada nas obras dos autores citados e após a valiosa experiência que os últimos anos, ricos em acontecimentos, proporcionaram à presente geração —, não se lhe atribuirá presunção, assim ele espera, por formular seus pontos de vista sobre as leis que regem os lucros e os salários, assim como sobre a incidência dos impostos. Se os princípios que ele considera corretos assim se confirmarem, caberá a outros mais capazes desenvolvê-los em todas as suas consequências importantes. Para combater opiniões aceitas, o autor julgou necessário assinalar mais particularmente aquelas passagens das obras de Adam Smith com as quais não está de acordo. Mas espera que não se pense, por esse motivo, que ele não participe, juntamente com todos aqueles que reconhecem a importância da Economia Política, da admiração que com justiça desperta a profunda obra desse celebrado autor. A mesma observação pode ser feita em relação aos excelentes trabalhos de Say, que, não apenas foi o primeiro, ou um dos primeiros autores continentais que corretamente examinaram e aplicaram os princípios de Smith, e que fez mais que todos os outros escritores continentais reunidos para recomendar às nações da Europa os princípios daquele esclarecido e benéfico sistema; mas que, além disso, conseguiu também ordenar a ciência de modo mais lógico e instrutivo, enriquecendo-a ainda com várias contribuições originais, precisas e profundas. No entanto, o respeito que inspiram ao autor os escritos desse cavalheiro não o impediu de comentar, com a liberdade que considera necessária aos interesses da ciência, as passagens da Économie Politique divergentes de suas ideias.


		Next chapter